مقایسه تأثیر ضدتشنجی گیاه گل بنفشه (Viola odorata) با کاربامازپین در مدل حیوانی تشنج

چکیده   زمینه و هدف: امروزه برای درمان صرع و تشنجات ناشی از آن، داروهای شیمیایی مختلفی استفاده می‌شود که مصرف این داروها نیز به نوبه خود دارای عوارضی می‌باشند و در مصرف طولانی مدت سبب بروز مقاومت دارویی می‌شوند. در طب سنتی گیاه گل بنفشه(Viola odorata) در درمان تشنج توصیه شده است. این پژوهش با هدف بررسی تأثیرات ضدتشنجی گیاه گل بنفشه در مدل حیوانی تشنج در مقایسه با کاربامازپین صورت گرفت.   روش بررسی: در این مطالعه تجربی از 40 سر موش آزمایشگاهی در پنج گروه هشت تایی استفاده شد. عصاره هیدروالکلی گیاه گل بنفشه پس از تهیه با سرم فیزیولوژی رقیق شد. گروه‌های آزمایشی شامل؛ گروه شاهد و چهار گروه تیماری بودند که به ترتیب داروی کاربامازپین و عصاره گیاه گل بنفشه با دوزهای 50، 100 و 200 میلی‌گرم بر کیلوگرم را به روش درون صفاقی یک ساعت قبل از تزریق پنتیلن تترازول دریافت کردند و فاکتورهای عدم پاسخ‌دهی حیوان، مدت زمان تشنج تونیک، تشنج کلونیک، تشنج ژنرالیزه، کل تشنج و درصد مرگ و میر بررسی شدند. داده‌ها با استفاده از روش تحلیل واریانس چند متغیره و تک متغیره از طریق بسته آماری برای علوم اجتماعی نسخه 22 و آزمون کای دو تجزیه و تحلیل شدند.   یافته‌ها: عصاره گیاه گل بنفشه با دوز 50 میلی‌گرم بر کیلوگرم تنها در مرحله تونیک کلونیک و در زمان کل تشنج با گروه شاهد تفاوت معنی‌دار داشت. در حالی که در تزریق‌های 100 و 200 میلی‌گرم بر کیلوگرم در همه مراحل با گروه شاهد تفاوت معنی‌دار به دست آمد(05/0p<). میزان مرگ و میر در گروه دوز 200 میلی‌گرم بر کیلوگرم تزریق عصاره گیاه گل بنفشه با سایر گروه های تجربی کاهش معنی‌داری نشان داد.   نتیجه‌گیری: عصاره هیدروالکلی گیاه گل بنفشه در دوز 200 میلی‌گرم بر کیلوگرم را به عنوان دارویی پیشنهادی و مؤثر در جلوگیری از تشنج در مدل حیوانی معرفی نمود.